Πολύ συχνά ως παιδιατρικοί φυσικοθεραπευτές ακούμε σχόλια για την ανάπτυξη του παιδιού. Ευχάριστα οι γονείς αναφέρουν ότι το παιδί τους δεν μπουσούλησε γιατί άλλωστε ο πατέρας ή κάποιος άλλος από το συγγενικό περιβάλλον δε μπουσούλησαν. Άλλωστε, υπάρχουν επιστήμονες οι οποίοι δε δίνουν την ανάλογη βαρύτητα στο γεγονός ότι το παιδί δεν μπουσούλησε.

Ένα από τα βασικά στοιχεία της δουλειάς μας είναι η γνώση της φυσιολογικής ανάπτυξης. Σε όλα τα συγγράμματα αναφέρεται ότι το μπουσούλημα είναι ένας σημαντικός σταθμός στην αδρή ανάπτυξη του παιδιού, όπως και η καθιστή θέση. Παρακάτω παραθέτουμε μια σειρά στοιχείων που μπορούν να απαντήσουν στο ερώτημα που απασχολεί τους περισσότερους γονείς.

  • Πρέπει να ενθαρρύνουμε το παιδί μας να μπουσουλήσει;
  • Πειράζει αν προσπεράσει τον σταθμό αυτό και σηκωθεί κατευθείαν στην όρθια θέση; 

Το να μπουσουλάει ένα μωρό παίζει ρόλο στην ανάπτυξη της δύναμης , της ισορροπίας, της σπονδυλικής ευθυγράμμισης του παιδιού, των δεξιοτήτων και της κοινωνικό-συναισθηματικής ανάπτυξης.

Το μπουσούλημα εμπλέκει όλο το σώμα του μωρού. Κατά τη διαδικασία αυτή το παιδί χρησιμοποιεί τα χέρια του και τα πόδια του δουλεύοντας ενάντια στη βαρύτητα ενδυναμώνοντας τους μύες του κορμού, των ώμων και των ποδιών του.

Με το πρότυπο χιαστού μπουσουλήματος (δεξί χέρι-αριστερό πόδι μπροστά – αριστερό χέρι-δεξί πόδι πίσω) με εναλλαγή συνδέονται και συσχετίζονται τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου μαζί. Πρέπει πρώτα τα δύο ημισφαίρια να ανταλλάξουν πληροφορίες και μετά καθιστούν το παιδί έτοιμο να αντιμετωπίσει πιο δύσκολες δραστηριότητες. Διευκολύνει την ανάπτυξη δεξιοτήτων λεπτής κινητικότητας, γιατί αναπτύσσει τις καμάρες στα χέρια.

Σχηματίζονται οι καμπύλες της σπονδυλικής στήλης που είναι σημαντικές για την μελλοντική λειτουργία της. Το μπουσούλημα διευκολύνει τον οπτικό-κινητικό συντονισμό καθώς επίσης και την ακαδημαϊκή απόδοση. Το μπουσούλημα ενεργοποιεί διάφορες περιοχές του εγκεφάλου που είναι σημαντικές για τη μάθηση και τις αθλητικές δραστηριότητες.

Επιτρέπει τον έλεγχο γνωστικών διαδικασιών όπως είναι η ερμηνεία, η συγκέντρωση και η μνήμη.

Δεν είναι απλά ένας τρόπος μετακίνησης. Την ώρα που μπουσουλάει το μωρό συμβαίνουν πολλά πράγματα στο μυαλό του. Το μπουσούλημα έχει σχέση με τη φυσιολογική και νευρολογική ανάπτυξη του μωρού.

Χρησιμοποιούν την «μακριά όραση» (διπλοεστιακή όραση), κοιτούν μακριά και μετά το χεράκι τους, προσαρμόζοντας έτσι κάθε φορά την εστίαση του ματιού. Το παιδί κινείται, βλέπει μπροστά και εντοπίζει ένα στόχο εκπαιδεύοντας τους μύες του και βελτιώνοντας την διπλοεστιάκη όραση η οποία είναι υπεύθυνη για τη χρήση των ματιών ως ομάδα και παίζει σημαντικό ρόλο στη γραφή και στο διάβασμα. Πολλά παιδιά στο σχολείο αντιμετωπίζουν δυσκολία να αντιγράψουν από τον πίνακα γιατί δεν το έχουν εξασκήσει προηγουμένως από το μπουσούλημα.

Το μπουσούλημα επηρεάζει την κοινωνικό – συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού . Καθώς κινείται μόνο του ανεξάρτητα, έχει την ελευθερία να θέσει νέους στόχους. Αυτοί οι στόχοι έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση των ευκαιριών για να τους ολοκληρώσει και τις πιθανότητες για αποτυχία επηρεάζοντας  το παιδί σε συναισθηματικό επίπεδο και επιδρώντας στην αίσθηση της αυτονομίας και της αυτοπεποίθησης.

Συνεπώς, για όλους τους παραπάνω λόγους το μπουσούλημα στην ανάπτυξη του παιδιού δεν πρέπει να παρακάμπτεται. Πάντοτε θα μπορείτε να παίξετε παιχνίδια και να δώσετε εμπειρίες στο παιδί σας που θα εμπλέκουν το χιαστό μπουσούλημα

ΓΙΑΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΜΠΟΥΣΟΥΛΑΕΙ.